Siyasal Kültür ve Demokratik Kurumsallaşma
Article Sidebar
Özet
Demokrasi kavramı liberalizmin ekonomik sistemdeki hegemonyasına paralel olarak günümüzde her türden sistem ve ülke için hâkim paradigma olarak siyasal alandan toplumsal yaşama uzanan genişçe bir alanda hayatı kuşatmıştır. Özellikle bu durumun ortaya çıkmasında Batı demokrasilerinin ekonomik ve sosyal refahlarının da verdiği öz güvenle ortaya koydukları tarihsel doktrinler etrafında demokratik sistemlerini çevre ülkelere ihraç etmesi de etkili olmuştur. Bu çerçevede II. Dünya Savaşı sonrası dönemde tüm Dünya’da demokratik rejimler hızla kurulmaya başlamıştır. Ancak bu demokrasi teşebbüsleri her ülkede aynı sonuçları vermediği gibi, II. Dünya Savaşı öncesinde demokratik Batılı devletlerdeki otoriter/faşist eğilimler, demokrasi tartışmalarının siyasal kültür çalışmalarıyla kesişmesine sebep olmuştur. Gabriel Almond ve Sidney Verba’nın çalışmalarının öncülük ettiği siyasal kültür demokrasi ilişkisi, demokrasinin sağlıklı bir şekilde işlemesi için demokratik sistemlerin tek başına yeterli olmadığını ortaya koymuştur. Böylece güçlü ve işlevsel bir demokratik sistem için siyasal kültür ve sosyal sermayenin, diğer bir ifadeyle güçlü bir yurttaşlık bilincinin varlığının gerekliliği anlaşılmıştır. Bu çerçevede çalışma; siyasal kültür kavramını akademik bir çerçevede açıklayarak bu kavramın demokratik yapıların kurumsallaşması açısından sahip olduğu işlevsel rolü incelemiştir. Yöntemsel olarak alandaki kuramsal çerçeveyi öncelikle açıklayan çalışma, ikinci aşamada dünyadaki demokratik sistemler ile siyasal kültür arasındaki ilişkiye odaklanmıştır. Son noktada ise sosyal sermayenin etkisi ile birlikte yurttaşlık kültürü demokrasi ilişkisi siyasal kültür perspektifinde ele alınmıştır. Bu inceleme sonunda, demokrasi ile siyasal kültür arasında önemli bir bağlantı olduğu ve güçlü bir demokrasi için demokratik kurumların, yurttaşlık kültürünün ve demokrasi kültürüne içkin bir sosyal sermayenin önemli etmenler olduğu değerlendirilmiştir.
Referanslar
Almond, G. (1956). Comparative Political Systems. Journal of Politics. (18). 391-401.
Almond, G. and Verba S. (1989). The Civic Culture Political Attitudes and Democracy in Five Nations. USA: Saga Publications.
Aydemir, M. A. (2011). Sosyal Sermaye (Topluluk Duygusu ve Sosyal Sermaye Araştırması). Konya: Çizgi Yayınevi.
Beriş, H. E. (2015). Siyasal Düzenin Sınırları. (Birinci Baskı). İstanbul: Tezkire Yayınları.
Beetham, D. (2006), Demokrasi ve İnsan Hakları. (Çev. B. Canatan). Ankara: Liberte Yayınları.
Bourdieu, P. (2002). The Forms of Capital Readings in Economic Sociology. (Ed: Nicole W. Biggart). Oxford: Blackwell Publishing.
Çam, E. (2005). Siyaset Bilimine Giriş. (Dokuzuncu Baskı). İstanbul: Der Yayınları.
Coşkun, M. K. (2007). Demokrasi Teorileri ve Toplumsal Hareketler. Ankara: Dipnot Yayınları.
Dahl, R. (1996). Demokrasi ve Eleştirileri. (İkinci Baskı). (Çev. L. Köker). Ankara: Yetkin Yayınları.
Dalton, R. J. and Welzel, C. (2014). The Civic Culture Transformed. USA: Cambridge University Press.
Erdoğan, M. (2011). Anayasa Hukuku. Ankara: Orion Yayınları.
Ercins, G. (2012). Türkiye’nin Demokratikleşmesinde Toplumsal Sorun Alanları. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi.14(1),79-102.
Field, J. (2008). Sosyal Sermaye. (Çev. B. Bilgin ve B. Şen). 2. Baskı. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Fukuyama, F. (2005). Güven: Sosyal Erdemler ve Refahın Yaratılması. (Çev. A. Buğdaycı). İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
Gibbins, J. R. (1989). Contemporary Political Culture: An Introduction. London: Sage Publications.
Gökçe, O. (2016). Siyaset Sosyolojisi. Konya: Çizgi Yayınevi.
Göze, A. (2011). Siyasal Düşünceler ve Yönetimler. (On Üçüncü Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
Hague, R. and Harrop, M. (2004). Comparative Government and Politics an Introduction. (Sixth edition). New York: Palgrave Macmillan Press.
Heywood, A. (2007). Siyaset. (Çev. Z. Kopuzlu). Ankara: Adres Yayınları.
Inglehart, R.F. (1988). The Renaissance of Political Culture. American Political Science Review. 82 (4). 1203-1230.
Kalaycıoğlu, E. (2008). Türkiye'de Demokrasi’nin Pekişmesi: Bir Siyasal Kültür Sorunu. (Ergun Özbudun'a Armağan). Ankara: Yetkin Yayınevi.
Kanatlı, M. (2014). Chantal Mouffe’un Radikal Demokrasi Projesi Üzerine Bir Değerlendirme. Tesam Akademi Dergisi. 1 (2) . 115-135.
Keman, H. (2002). The Comparative Approach to Democracy. H. Keman.(Editör). Comparative Democratic Politics. London: Saga Publications.
Keyman, E. F.(2008). Devlet Bekası-Hukukun Üstünlüğü Karşıtlığı: Türkiye’de Devlet Sorunu ve Demokratikleşme Olasılığı. Doğu Batı Dergisi. 13(4),141–154.
Koç, N. (2019). Sosyal Sermaye: Türkiye Açısından Bir Değerlendirme. MAKÜ-Uygulamalı Bilimler Dergisi. 3(2). 338-354.
Lijphart, A. (2006). Çağdaş Demokrasiler-Yirmi Bir Ülkede Çoğunlukçu ve Oydaşmacı Yönetim Örüntüleri. (Çev. E. Özbudun - E. Onulduran). Ankara: Yetkin Yayınları.
Lijphart A. (2008). Thinking About Democracy. London: Routledge Press.
Manfred, S. G. (2002). The Impact of Political Parties, Constitutional Structures and Veto Players on Public Policy. H. Keman (Editör). Comparative Democratic Politics. London: Saga Publications.
Mouffe, C.(2002). Demokratik Paradoks. (Çev. A. C. Aşkın). Ankara: Epos Yayınları.
Newton, K. ve Deth, W. Van J. (2014). Karşılaştırmalı Siyasetin Temelleri. (Çev. E. Saraçoğlu). Ankara: Phoenix Yayınevi. (Eserin orijinali 2010’da yayımlandı).
Norris, P. (1999). Critical Citizens: Global Support for Democratic Governance. USA and England: Oxford University Press.
Öğün, S.S. ve Sarıbay, A. Y. (2007). Politik Bilim. (Üçüncü Baskı). İstanbul: Alfa Yayınları.
Perez, O. J. (2008). Measuring Democratic Political Culture. R. L. Millett, J. S. Holmen and O. J. Perez (Editeds). Latin American Democracy. New York: Routledge Taylor &Francis Group.
Putnam, R.D. Leonardi, R. and Nanetti, R. Y. (1993), Making Democracy Work: Civic Traditions in Modern Italy. USA: Princeton University Press.
Putnam, R. D. (1995). Tuning in, Tuning out: The Strange Disappearance of Social Capital in America. Political Science and Politics. 28(4). 664–683.
Pye. L. W and Verba, S. (1965). Political Culture and Political Development. USA: Princeton University Press.
Pye, L. W.(1966). Aspect of Political Development, (Third Edition). Boston: Little Brown and Company.
Roskin, M.G. (2014). Çağdaş Devlet Sistemleri. (Çev. B. Seçilmişoğlu). (Yedinci Baskı). Ankara: Liberte Yayınları.
Sarıbay, A. Y.(2000). Global Bir Bakışla Politik Sosyoloji. İstanbul: Alfa Yayınları.
Sartori, G. (1996). Demokrasi Teorilerine Geri Dönüş. (Çev. T. Karamustafaoğlu, M.Turhan). Ankara: Yetkin Yayınları.
Sayarı, S. ve Bilgin, H.D.(2015). Karşılaştırmalı Siyaset. (Üçüncü Baskı). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Schmidt, M.G. (2001). Demokrasi Kuramlarına Giriş. (Çev. M. E. Köktaş). Ankara: Vadi Yayınları.
Tocqueville, A. De. (1994). Amerika’da Demokrasi. (Çev. İ. Sezal ve F. Dilber). Ankara: Yetkin Yayınları.